Rok 1944. Rannemu porucznikowi grozi amputacja nóg. Podkochująca się w nim pielęgniarka stara się zdobyć penicylinę, która zapobiegłaby operacji. Tymczasem do szpitala trafia jej narzeczony.

Pierwsze miesiące wyzwolonej Lubelszczyzny, ale wojna wciąż jeszcze trwa : ścierają się racje polityczne, krystalizują postawy, narastają tragedie. Do szpitala w małym miasteczku trafiają trzej ranni: porucznik Wojska Polskiego, bojowiec reakcyjnego podziemia NSZ oraz działacz społeczny przeprowadzający parcelację gruntów. Część personelu szpitala sprzyja "leśnym", część ma z nimi powiązania rodzinne. Następują aresztowania. Trzej ranni narażeni zostają na śmiertelne niebezpieczeństwo.